Ik mis sparringpartners – zo los je dat op (VGCT intervisie)
Ben jij de enige cognitief gedragstherapeut op jouw locatie? Of werk je als zzp’er? Vind je het bovendien jammer dat je collega’s mist om op professioneel niveau mee te sparren?
Je overlegt wel met een POH-GGZ, arts of systeemtherapeut. Of een oud-studiegenoot met wie je nog steeds goed contact hebt, maar dat is toch iets anders dan van gedachten wisselen met vakgenoten.
Dat maakt je soms onzeker. Heb je wel de meest effectieve aanpak gekozen? Ben je niet in je eigen valkuil getrapt? Ontwikkel je je wel genoeg?
Herkenbaar?