Vorig jaar gebeurde het bij een van mijn supervisanten. De N=1 die ik begeleidde, werd afgekeurd. In één keer. Niet goed genoeg. Helaas.
Dit is toch echt de grote schrik van therapeuten die hun N=1 schrijven. Maar ook van supervisoren die een N=1 begeleiden. Dit is precies waarom sommigen het beginnen aan een N=1 voor zich uitschuiven. Of voor supervisoren een reden om aan het begeleiden überhaupt niet te beginnen.
Vanuit mijn ervaring met het begeleiden van N=1’s krijg ik steeds meer zicht op wat redenen zijn van de registratiecommissie om in sommige gevallen een N=1 af te keuren. Ik deel mijn kennis hierover graag met je, zodat jij weet wat een valkuil zou kunnen zijn.
Redenen om een N=1 af te keuren:
- Een te lichte casus. Denk aan een geprotocolleerde behandeling met (e-learning), waarbij het behandelplan al van tevoren vast staat en nauwelijks is toegespitst op de cliënt.
- Een casus kan te ingewikkeld zijn. Als een casus zeer ingewikkeld is met meerdere diagnoses en persoonlijkheidsproblematiek en het niet meer goed lukt om er een overzichtelijk geheel van te maken in 15.000 woorden.
- Als je afwijkt van het behandelplan dat je opstelde. Je stelt een behandelplan op voor een individuele behandeling en besluit bijvoorbeeld halverwege, zonder onderbouwing, je cliënt in een groepstherapie te plaatsen.
- De interventie die je inzette was geen CGT. Als je een interventie inzet die op basis van de literatuur niet een eerste keus behandeling is, zoals de inzet van familieopstellingen als een vorm van exposure.
- Een zwak verslag. Een goed verslag schrijven kost tijd. Als je door persoonlijke omstandigheden of stijl te laat begint en daardoor een verslag inlevert dat niet de aandacht heeft gekregen dat het nodig heeft.
Als je N=1 wordt afgekeurd dan blijkt uit je verslag dat je verschillende elementen uit het cognitief gedragstherapeutisch proces niet juist hebt toegepast.
Wat ging er bij mijn N=1 mis?
Bij de N=1 die ik begeleidde waren op alle onderdelen van het cognitief gedragstherapeutisch proces punten die niet voldoende uit de verf kwamen. Je bent vast nieuwsgierig welke punten de commissie onvoldoende beoordeelde. Ik vat ze voor je samen.
- Er werd geen aandacht besteed aan de ontwikkelingsstoornis die in de kindertijd werd gesteld bij deze jongvolwassene.
- De differentiaaldiagnostiek werd beschreven vanuit de visie van de cliënt, zonder daarbij de overwegingen van de therapeut te belichten.
- In het hoofdstuk over de analyses werd de probleemselectie niet benoemd. In een van de beschreven functieanalyses werd operant gedrag verward met respondent gedrag.
- Bij het behandelplan werden de leerdoelen niet SMART geformuleerd. De behandelinterventies werden niet aan de analyses gekoppeld. De gemaakte keuzes in het behandelplan werden niet met literatuur onderbouwd.
- De uitgevoerde metingen sloten niet goed aan op de onderzoeksvragen. Hierdoor konden de onderzoeksvragen niet goed beantwoord worden.
- De kritische reflectie was meer een samenvatting van het doorlopen proces dan dat er kritisch op gereflecteerd werd.
De commissie wil graag zien dat je de verschillende onderdelen van het cognitief gedragstherapeutisch proces goed kunt doorlopen. En dat je vanuit een helicopterview naar je eigen handelen kunt kijken, waarin je kritisch reflecteert op de ingezette interventies en het resultaat.
Afgekeurd! En dan?
De commissie kijkt zorgvuldig naar het N=1 verslag en bespreekt deze op de vergadering. Wanneer er enkele punten zijn die meer aandacht nodig hebben, word je gevraagd daarover een aanvulling te schrijven. Heb je op alle punten van het cognitief gedragstherapeutisch proces steken laten vallen in het verslag, dan krijg je een jaar de tijd om een nieuw N=1 onderzoek te beschrijven. Hoe jammer het ook is als je verslag niet is goedgekeurd, zie het als een mooie aangelegenheid om nog eens dieper in de stof te duiken.
Kun je nog wat hulp gebruiken?
Vind je het spannend om weer met een N=1 te starten nadat een eerdere poging werd afgekeurd? Ik help je graag. In de loop van de tijd heb ik allerlei cursussen ontwikkeld die jou helpen je kennis bij te spijkeren zodat je met vertrouwen je N=1 kan schrijven.
- Zo kan je zelf aan de slag met de E-learning ‘Soepel en snel je N=1 schrijven’
- Ik kan je helpen met het begeleiden van je N=1
- Als je besluit om weer met je eigen supervisor aan de slag te gaan en je hebt nog een aantal specifieke vragen over je N=1 dan kan ik met je meelezen en je adviseren
- Je kunt je kennis over de faba’s verdiepen door een workshop te volgen
- Of ik vertel je meer over de meest gemaakte fouten in de functie- en betekenisanalyses bij de N=1 in een korte online cursus
